Rockwell

Eenheden

De Rockwellhardheid is een maat voor de hardheid van materialen, bepaald volgens de Rockwellhardheidstest. In die test wordt “hardheid” geïnterpreteerd als “weerstand tegen plaatselijke penetratie”. De test bepaalt de nettodiepte waarop een “penetrator” in het materiaal is doorgedrongen nadat er een standaardlast op aangebracht is.

Een test volgens de Rockwellmethode gebeurt als volgt: eerst wordt er op het testmonster een “indenter” geplaatst, dit is een stalen bolletje of een kegelvormige naald met een diamanten tip. Op de indenter wordt dan een voorlast van 10 kgaangebracht, die bedoeld is om de invloed van lokale kleine oneffenheden aan het oppervlak van het materiaal op te heffen en om de indenter op zijn plaats te houden. De penetratie van de voorlast bepaalt het nulpunt van de meting. Daarna wordt de eigenlijke testlast (meestal 60, 100 of 150 kg) op de indenter aangebracht. Nadat de testlast weer is weggenomen, maar nog met de voorlast aanwezig, leest men de Rockwellhardheid af op de juiste hardheidsschaal; die is afhankelijk de keuze van de indenter en van de testlast.

Berekening van de hardheid volgens Rockwell:

Met behulp van de diameter van de kogel, de diameter van de indrukking en de belasting op de kogel is de Rockwellhardheid te berekenen.

HB = (0,102 x belasting)/oppervlakte van de indrukking
HB = 0,102 x F / A